چرا نباید جوش های صورت را ترکاند؟

آکنه یا جوش از مشکلاتی است که ممکن است در اثر تغییرات هورمونی، واکنش به یک نوع وسیله آرایشی و یا محصولات مراقبت از پوست ایجاد شوند. در واقع ممکن است جوش ها به دلایل زیادی از جمله در اثر باکتری ها به وجود بیایند، به طوری که دانه های ملتهب ایجاد شده در اثر جوش مکان بسیار مناسبی برای رشد و تکثیر باکتری ها بوده و با افزایش و تکثیر باکتری ها، جوش ایجاد شده ملتهب تر و مقاوم تر می شود. جوش صورت در واقع شایعترین مشکل پوستی است. شروع آن به شکل جوش زیر پوستی همرنگ پوست و گاهی جوش برجسته و سرسیاه یا سرسفید می باشد که این ها می تواند تبدیل به جوشهای التهابی برجسته قرمز یا چرکی شود و حتی کیستهای بزرگ چرکی هم ایجاد گردد. شدت این نوع از جوش از انواع بسیار خفیف تا بسیار شدید متفاوت است. نکته مهم و اساسی که بسیاری از پزشکان در مورد آن به بیماران پیشنهاد می دهند دستکاری نکردن جوش صورت است که در ادامه علل آن شرح داده میشود.

علل بروز جوش‌

دلیل اصلی ایجاد جوش در هرجایی از بدن بسته شدن فولیکول‌های مو است. این فولیکول‌ها ممکن است با چربی یا سلول‌های مرده پوست مسدود شده یا به دلایل هورمونی بسته شوند. شایع‌ترین دلیل بسته شدن فولیکول‌های مو افزایش بیش‌ازحد سبوم (چربی طبیعی پوست) بوده که خود را به‌صورت جوش نشان می‌دهد؛ اما عوامل دیگری نیز می‌توانند باعث بروز جوش در بخش‌های مختلف بدن شوند که در ادامه درباره آنها بیشتر توضیح خواهیم داد.

• استفاده از لوازم آرایشی نامرغوب یا فاسد شده
• وجود برخی بیماری‌ها و استفاده از داروهای خاص
• سیگار و قلیان
• رژیم غذایی نامناسب
• آلودگی‌های محیطی
• عوامل ژنتیکی
• تغییرات هورمونی در نوجوانی
• مشکلات زنانه
• استرس
• عدم رعایت بهداشت و نظافت پوست

انواع جوش

• جوش های سرسفید: این جوش های کوچک معمولاً در زیر پوست باقی می‌مانند. آنها به‌صورت یک پاپول کوچک و به رنگ گوشت ظاهر می‌شوند.
• جوش های سرسیاه: این موارد به‌وضوح در سطح پوست دیده می‌شوند و به دلیل اکسید شدن ملانین، رنگدانه پوست، سیاه یا قهوه‌ای تیره هستند. برخی از افراد به‌اشتباه رنگی بودن آنها را ناشی از آلودگی پوست می‌دانند و هر بار چهره خود را به شدت اسکراب می‌کنند. درحالی‌که این کار ممکن است باعث تحریک بیشتر پوست شده و مشکلات دیگری ایجاد کند.
• پاپول‌ها: این برجستگی‌هایی کوچک، سفت و گرد اغلب صورتی‌رنگ هستند.
• ندول‌ها: ساختار این‌ها شبیه پاپول‌ ها است؛ اما بزرگ‌تر هستند. ممکن است دردناک باشند و در اعماق پوست قرار بگیرند.
• کیست‌ها: به‌وضوح در سطح پوست دیده می‌شوند، پر از چرک و معمولاً دردناک هستند. طبق تجربه، کیست‌ها باعث ایجاد زخم می‌شوند.
• جوش چرکی: این جوش‌ها که پر از چرک هستند ممکن است به ‌وضوح در سطح پوست قابل مشاهده باشند. قسمت پایه آن قرمزرنگ و چرک در قسمت بالای آنها قرار دارد.

کندن جوش چه عوارضی دارد؟

در واقع ترکاندن جوش و ایجاد فشار در این نواحی می تواند مضرات بسیاری را به همراه داشته باشد. در زیر به این مضرات اشاره می کنیم:

1. ترکاندن جوش می تواند التهابات پوستی عمیقی را ایجاد کند.
2. ایجاد جای زخم بر روی پوست صورت ممکن است به از بین رفتن زیبایی افراد منجر شود.
3. جای زخم می تواند تا مدت زیادی بر روی پوست باقی بماند.
4. ورود میکروب ها از این طریق به پوست راحت تر صورت می گیرد.

چرا نباید جوش های صورت را ترکاند؟

در واقع عامل میکروبی که در این جوش ها وجود دارد با ترکاندن آنها در سطح پوست پخش می شود و از این طریق درمان جوش ها به تعویق می افتد. همچنین پارگی سطح پوست نیز می تواند منجر به جذب آلودگی های بیشتری شود و به ایجاد جوش های بزرگتر و التهابی در این نواحی بیانجامد. علاوه بر این جای جوش و زخم ایجاد شده در اثر ترکاندن دیرتر از بین می رود و در بسیاری از مواقع این لک ها بر روی پوست باقی می مانند که نیاز به درمان هایی متناسب با نوع ضایعه ایجاد شده دارند.

درمان جوش

بنزیول پراکساید

بنزیول پراکساید یکی از رایج‌ترین داروهای درمان آکنه است که به طور مؤثر باکتری‌های مولد آکنه (جوش‌های چرکی آکنه) را از بین می‌برد و تولید چربی را کاهش می‌دهد. از آنجا که این محصول التهاب را به میزان کمی کاهش می‌دهد، بنابراین بهتر است برای درمان آکنه ملایم استفاده شود. در موارد بروز آکنه متوسط تا شدید، ترکیبی از بنزیول پراکساید و آنتی‌بیوتیک‌های موضعی نتایج بهتری را ایجاد می‌کنند.

آنتی بیوتیک‌ ها

آنتی‌بیوتیک‌های موضعی مانند اریترومایسین و کلیندامایسین رشد باکتری‌های آکنه (P.acnes) را کنترل می‌کنند و در عین حال سبب کاهش التهاب جوش‌های چرکی می‌شوند. این داروها باید دقیقاً همان‌طور که تجویز شده‌اند برای جلوگیری از ایجاد مقاومت در برابر باکتری‌ها مورد استفاده قرار گیرند. هنگامی که آنتی‌بیوتیک‌ها همراه با بنزیول پراکساید مورد استفاده قرار می‌گیرند، اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌های موضعی به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی همچنین می‌توانند جوش‌های چرکی یا التهابی را کنترل کنند؛ زیرا میزان باکتری روی پوست و همچنین التهاب را کاهش می‌دهند. آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی نیز معمولاً همراه با داروهای موضعی تجویز می‌شوند.

رتینوئید ها

رتینوئید موضعی، یک مشتق از ویتامین A است که اغلب اوقات درمان انتخابی برای بیماران مبتلا به جوش‌های چرکی آکنه متوسط تا نسب تا شدید است. نه تنها فرم‌های تجویز شده این دارو منافذ را پاکسازی می‌کنند، بلکه مانع تشکیل جوش‌های چرکی و سایر ضایعات آکنه می‌شود. در حال حاضر در فرمول‌های ملایم‌تری موجود هستند که نتایج مؤثری همانند ترکیبات قبلی دارند. رتینوئیدها حساسیت به خورشید را افزایش می‌دهند، بنابراین هنگام استفاده از رتینوئیدهای موضعی، اقدامات لازم برای حفاظت از خورشید را انجام دهید.

میکرونیدلینگ

یکی دیگر از درمان های بی نظیر جوش و جای جوش میکرونیدلینگ است. در این فرآیند سوزن های کوچکی به درون پوست اطراف جای زخم وارد می شوند تا پوست را به تولید کلاژن بیشتر وادار کنند. این کلاژن پوستی می تواند با صاف کردن پوست، ظاهر زخم های ناشی از جوش را کاهش دهد. با این حال، رفع زخم ناشی از جوش می تواند به بروز عوارض موقتی از جمله قرمزی، درد و التهاب منجر شود.

فوتودینامیک (PDT)

در طول این فرایند، یک پماد مخصوص (فوتوسنسیتایزر) به محل جوش اعمال شده و سپس یک نور کنترل شده به رنگ قرمز یا آبی بر روی محل تابانده می شود. این فرایند با هدف کوچک کردن غدد سباسه، کاهش مقدار چربی و از بین بردن باکتری ها در منافذ پوست و همچنین کاهش مؤثر اندازه جوش های کیستی انجام می شود.

ایزوترتینوئین

ایزوترتینوئین دارویی امید بخش برای مبتلایانی است که روش های دیگر در درمان جوشهای کیستی آنان مؤثر نبوده است. ایزوترتینوئین یک داروی خوراکی قدرتمند است که از ویتامین A مشتق شده و با تغییر شکل غدد سباسه جریان تولید چربی در این غدد را متوقف می کند. این کاهش در تولید سیبوم می تواند به کاهش مقدار باکتری و در نهایت رفع عفونت منجر شود.

تزریق استروئید

در صورت عدم مشاهده هر گونه بهبود در وضعیت جوش های کیستی، برخی متخصصان پوست جهت کاهش التهاب و پیشگیری از زخم شدن جای جوش تزریق دارو های استروئیدی را تجویز می کنند. تأثیرات این تزریق تنها پس از چند ساعت نمایان می شوند. با اینکه تزریق استروئید راه حلی ساده برای این مشکل پوستی به نظر می رسد؛ اما باید توجه داشت که تزریق کورتیزون باکتری موجود را از بین نبرده و فقط علائم مرتبط با آن را کاهش می دهد.

درمان لیزری جوش

درمان های لیزری با از بین بردن سطحی ترین لایه پوست و به سطح رساندن سلول های جوانتر زیرین، جوش ها و جای زخم ناشی از جوش ها را از بین می برند. این درمان، سطح پوست را بدون استفاده از مواد شیمیایی یا اسکراب تجدید کرده و ظاهر جای زخم ها را کاهش می دهد. با این حال، درمان لیزری جوش ها برای هر نوع پوستی مخصوصاً انواع حساس مناسب نیست. تأثیرگذاری این درمان به نوع جوش بستگی دارد.

لایه بردارهای شیمیایی

لایه بردارهای شیمیایی حرفه‌ای مانند اسید گلیکول یک یا اسید سالیسیلیک برای از بین بردن سلول‌های مرده پوست، منافذ، جوش‌های سر سفید و سر سیاه و تحریک برای رشد پوستی جدید به کار می‌روند. لایه بردارهای شیمیایی همچنین در کاهش ظاهر زخم‌های آکنه بسیار مؤثر هستند. لایه بردارهای شیمیایی دارای سه نوع درجه بندی هستند: لایه بردارهای سطحی، متوسط و عمقی. لایه برداری‌ های لایه‌ های زنده (لایه‌ های متوسط و عمیق) با استفاده از محصولاتی مانند اسید تری کلرواستیک (TCA) و فنل باید توسط یک پزشک انجام شود.

میکرودرم ابریژن

میکرودرم ابریژن روش لایه برداری مکانیکی لایه سطحی پوست است. این نوع درمان شامل یک دستگاه دستی است که کریستال‌ها را روی پوست می‌کشد. کریستال‌ها به آرامی سطح پوست را سایش یا صیقل می‌دهند. یک لوله‌ی خلاء کریستال‌ها و سلول‌ های پوست را پاکسازی می‌کند. میکرودرم ابریژن موجب لایه برداری و باز کردن منافذ پوست می‌شود. نتایج سریعاً قابل مشاهده هستند و پوستی روشن‌تر و صورتی رنگ به وجود می‌آید.

فوتودینامیک

در موارد شدید، به منظور از بین بردن جوش‌های چرکی آکنه ناشی از عفونت، روش درمانی به نام فوتودینامیک (پی تی دی) مورد استفاده قرار می‌گیرد. در درمان فتودینامیک از ترکیب نور و یک محلول فعال شده توسط نور استفاده می‌شود که جوش‌های چرکی آکنه را هدف قرار می‌دهد و آنها را از بین می‌برد. علاوه بر از بین بردن جوش‌های چرکی و سایر عوارض پوستی ناشی از آکنه، درمان فتودینامیک همچنین ممکن است زخم‌های آکنه‌های قدیمی را کاهش داده و پوست شما را صاف‌تر کند.

لیزر

درمان‌هایی که شامل استفاده از لیزر هستند در زمانی که شما جوش‌های چرکی عمیقی دارید و عفونت می‌تواند عمیق‌تر از یک آکنه خفیف یا متوسط باشد، در رسیدن به لایه‌های عمیق پوست کمک می‌کنند و استفاده از این درمان‌ها در هنگام بروز این نوع از عفونت‌ها ضروری است. هنگامی که شما با عفونت باکتریایی و التهاب روی سطح پوست مانند جوش‌های التهابی و چرکی آکنه مواجه هستید، لیزر درمانی می‌تواند به شما کمک کند. لیزر درمانی به از بین بردن عفونت پوست کمک می‌کند و همچنین تشکیل اسکار را کاهش می‌دهد.

پیشگیری از جوش

در اینجا به چند نکته برای مراقبت از پوست افراد دارای آکنه یا مستعد به آن در برابر بروز جوش اشاره شده است:

• صورت خود را بیش از دو بار در روز با آب گرم و شوینده مخصوص آکنه نشویید.
• جوش‌ها را دستکاری نکنید و از تخلیه جوش زیر پوستی اجتناب کنید؛ زیرا ممکن است عفونت را بیشتر کرده و باعث انسداد، تورم و قرمزی شود.
• خود درمانی نکنید و برای از بین بردن جوش برای همیشه، از همان ابتدا به پزشک مراجعه کنید.
• هنگام صحبت تلفن را از صورت دور خود نگه‌دارید.
• دست‌ های خود را قبل از استفاده از لوسیون، کرم یا لوازم آرایشی حتماً بشویید.
• اگر دارای جوش روی باسن، جوش سر یا جوش روی پشت و شانه‌ها هستید از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید.
• از محصولات آرایشی بدون چربی و برای پوست حساس استفاده کنید و قبل از خواب حتماً آرایش خود را پاک کنید.
• قبل از استفاده از کرم اصلاح، پوست و ریش خود را با آب گرم و صابون بشویید.
• از قرار گرفتن زیاد در معرض آفتاب خودداری کنید؛ زیرا این امر باعث تولید سبوم بیشتر در پوست می‌شود.
• از اضطراب و استرس خودداری کنید؛ زیرا می‌تواند باعث افزایش تولید کورتیزول و آدرنالین شود که باعث تشدید آکنه می‌شوند.

• آیا کمدون یا همون جوش های زیر پوستی باید تخلیه شوند؟
  تاریخ انتشار : 1401-11-09تاریخ بروز رسانی : 1401-11-19


• چرا برای درمان آکنه داکسی سایکلین تجویز می‏شود؟
  تاریخ انتشار : 1401-08-17تاریخ بروز رسانی : 1402-07-23


• درمان جوش صورت
  تاریخ انتشار : 1399-08-07تاریخ بروز رسانی : 1402-07-30


• جوش های چرکی و درمان آن
  تاریخ انتشار : 1399-01-11تاریخ بروز رسانی : 1403-05-07


• تنبلی تخمدان و جوش صورت
  تاریخ انتشار : 1400-11-21تاریخ بروز رسانی : 1402-08-10